Szkoła Podstawowa im. Elizy Orzeszkowej w Sobolewie
Tradycja, doświadczenie, nowoczesność
Brakowało wszystkiego, poczynając od podręczników, zeszytów, sprzętów szkolnych, a na kredzie kończąc. Lekcje odbywały się na zmiany w dwóch izbach domu pana Matejczuka. Mimo wielu niedogodności związanych z latami powojennymi i odbudową kraju, szkoła w Sobolewiez każdym rokiem działała coraz lepiej. Od 1945 roku, dzięki staraniom kierowniczki, zajęcia zaczęto prowadzić w części byłego majątku Sobolewo. Początkowo naukę rozpoczęły tylko klasy I – IV , ale każdego kolejnego roku przybywało dzieci. Warunki nauki nie były łatwe. Dopiero na początku 1950 roku przeprowadzono do szkoły linię wysokiego napięcia. Rok 1951 przyniósł poważną zmianę – placówka w Sobolewie stała się pełną szkołą siedmioklasową.W latach pięćdziesiątych w Sobolewie pracowały cztery nauczycielki : Jadwiga Zajc, Zofia Dembińska, Józefa Ejsmond i Jadwiga Jankowska.
W 1956 roku zaczęły się ponownie problemy lokalowe, w związku z potrzebą kapitalnego remontu budynku PGR – u, gdzie odbywały się lekcje. W Wydziale Oświaty postanowiono zlikwidować szkołę w Sobolewie, a dzieci przesłać do sąsiednich placówek. Jednak dzięki wspólnemu wysiłkowi nauczycieli i mieszkańców wsi historia potoczyła się inaczej – uzyskano pozwolenie na budowę typowej szkoły według projektu inżyniera Nowaka. Do pomocy włączyli się dorośli i dzieci. 24 listopada 1957 roku odbyło się uroczyste otwarcie szkoły.
19 stycznia 1958 roku zabłysła w szkole pierwsza żarówka. Budynek ogrzewany był jednym piecem. W roku szkolnym 1958/ 1959 obok szkoły wybudowano budynek gospodarczy, pozostałą cegłę ułożono w stosy, a było jej 16 tysięcy sztuk. Celem lepszego ogrzania szkoły w roku szkolnym 1959/ 1960 wybudowano dodatkowy piec.
21 kwietnia 1960 roku inżynier Paczuszko wytyczył granice placu szkolnego i przystąpiono do grodzenia szkoły. Cały teren obsadzono lipami. Rejonowe Kierownictwo Robót Wodno – Melioracyjnych w Białymstoku bezpłatnie swym spychaczem zniwelowało teren boiska.
W roku szkolnym 1960/1961 wykonano elewację zewnętrzną budynku i odnowiono szkołę wewnątrz. Ponieważ dzieci ciągle przybywało, praca odbywała się na zmiany. Wkrótce pojawiła się potrzeba powiększenia budynku. Dwukrotnie podejmowano próby uzyskania pozwolenia na dobudowanie szkoły i mieszkań dla nauczycieli. Na placu szkolnym leżało przecież dużo cegły. Jednak te poczynania zakończyła się fiaskiem, a cegłę przewieziono do Bobrowy. W roku szkolnym 1962/ 1963 kierowniczka Zajc po trzydziestu latach pracy odeszła na emeryturę.
Nowym kierownikiem szkoły został Tadeusz Hajduczenia. Pełnił tę funkcję do roku szkolnego 1974/ 1975. Za jego kierownictwa dobudowano drugą część szkoły. Od roku szkolnego 1975/1976 do roku szkolnego 1980/1981 w związku z obniżeniem stopnia organizacji placówek oświatowych, w Sobolewie istniał tyko oddział przedszkolny i klasy I – IV. Uczniowie klas V – VIII byli dowożeni do Szkoły Podstawowej Nr 28 w Białymstoku. W tym czasie dyrektorami szkoły byli kolejno: Maria Lach i Konstanty Dąbrowski. Taki stan trwał sześć lat.W roku szkolnym 1981/ 1982 znów w Sobolewie utworzono pełną podstawówkę. Dyrektorem szkoły został ponownie pan Tadeusz Hajduczenia.28 sierpnia 1984 roku zatwierdzono kandydaturę Pawła Wojdy na stanowisko dyrektora szkoły, a pan T. Hajduczenia wkrótce potem odszedł na emeryturę. Pan P. Wojda kierował szkołą do roku szkolnego 2000/2001. Dzięki jego usilnym staraniom, poszukiwaniom sponsorów dobudowano nowe skrzydło szkoły. Uroczystość otwarcia dobudowanej części szkoły nastąpiła w styczniu 1999 roku. W związku z utworzeniem w roku szkolnym 1999/2000 Gimnazjów, w Sobolewie istniała sześcioletnia szkoła podstawowa i oddział zamiejscowy Gimnazjum w Supraślu.
W roku szkolnym 2001/2002 dyrektorem szkoły została pani Elżbieta Anna Łyszkiewicz. Dzięki jej wysiłkom w roku szkolnym 2002/2003 utworzono w Sobolewie Zespół Szkół składający się z sześcioletniej szkoły podstawowej i trzyletniego gimnazjum.
W czasie zaledwie czterech lat swojego urzędowania pani E.A. Łyszkiewicz przyczyniła się do znacznego rozwoju szkoły. Dzięki jej dążeniom utworzono świetlicę i stołówkę, zatrudniono pedagoga szkolnego i logopedę, wprowadzono język angielski już od klasy pierwszej, zorganizowano zajęcia z gimnastyki korekcyjnej i zajęcia korekcyjno – kompensacyjne, wzbogacono wyposażenie szkoły w pomoce dydaktyczne i nowe meble. W czasie wakacji w roku 2004 przeprowadzono w szkole remont kapitalny, odnowiono sale lekcyjne i korytarze szkolne, wymieniono okna. W roku szkolnym 2005/2006 szkołę skomputeryzowano. Komputery otrzymaliśmy z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz z Programu Ministerialnego finansowanego przez Unię Europejską.
Z okazji Dnia Nauczyciela pani dyrektor E. A. Łyszkiewicz otrzymała Medal Komisji Edukacji Narodowej za pracę włożoną w rozwój szkoły.
W 2014 roku po raz kolejny rozbudowano szkołę i wzbogacono ją o sale lekcyjne oraz salę gimnastyczną .
Nowe skrzydło- nowa przestrzeń-nowa SzkołaW roku szkolnym 2021/22 rozpoczęła się realizacja inwestycji rozbudowy szkoły.
Zakres prac obejmuje budowę:7 sal dydaktycznych,kuchni z pełnym zapleczem kuchennym,świetlicy szkolnej z mobilnymi ściankami – z możliwością dzielenia pomieszczenia na większe i mniejsze sale,szatnie uczniowskie w podpiwniczeniu.W sumie nowo budowane skrzydło Szkoły ma ponad 1500 mkw. powierzchni.Będzie nowocześnie, elegancko i przestronnie.Planowany termin sfinalizowania inwestycji i otwarcia nowej części Szkoły to rok 2023, co w znaczny sposób przyczyni się do poprawy jakości pracy szkoły oraz stworzy bardziej komfortowe warunki nauki, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży.